Toen ik tiener was, was windsurfen nogal populair in Nederland. En dus kon je mij in het weekend vinden op een recreatieplas waar ik uit alle macht probeerde te blijven staan op zo’n wankele witte plank. Tijdens het wankelen moest je dan met je handen aan de giek je best doen om het zeil in precies de juiste positie te manoeuvreren. Ik had het ‘geluk’ dat ik nogal wat familieleden heb die goed konden surfen. Dus dobberde ik licht wanhopig op de golven, terwijl drie volwassenen vanaf de kant tegelijkertijd zo hard mogelijk probeerden te schreeuwen wat ik nu weer allemaal verkeerd deed.
Nu, jaren later, besef ik me dat windsurfen eigenlijk een heel mooie sport is, als je wél controle hebt over het board en het zeil. En mijn zoon maakt nu zijn beltegoed op met het downloaden van filmpjes van Dorian van Rijsselberghe.
Controle hebben is sowieso plezierig. Als ondernemer of manager heb je natuurlijk geen absolute controle. Er zijn domweg te veel andere invloeden. En leiding geven is té complex om zelfs maar de illusie te hebben dat je werkelijk álles wat meespeelt in eigen handen kunt hebben. Dat is het probleem met control-freaks: om hun angst te beteugelen proberen ze alle verrassingen uit te sluiten. In ons vak komen we er dan al snel achter dat dat helemaal niet productief is, integendeel. Op safe spelen is een illusie.
Maar dat wil niet zeggen dat je helemaal geen sturing hoeft te geven. Om je team goed te kunnen leiden is het belangrijk om grip te hebben. Aan de ene kant heb je voldoende flexibiliteit en ruimte om te reageren op wisselende omstandigheden. Aan de andere kant heb je zelf de vaardigheden opgebouwd om in vrijwel al die omstandigheden goed te functioneren.
En dat begint steeds meer topsport te worden.
Vanochtend sprak ik een adviseur van een grote overheidsorganisatie waar heel veel managementbanen verdwijnen – en de mensen die overblijven moeten met elkaar hetzelfde, of liefst nog een beetje meer werk verstouwen.
En gisteravond dineerde ik met een paar deelnemers aan ons Extreem Productief Programma en daar kwam in essentie hetzelfde probleem op tafel, maar dan op een heel andere manier. Om je bedrijf dit jaar weer 30% te laten groeien zonder iedereen gek te maken en zelfs de liefdesrelaties van je collega’s op het spel te zetten, moeten er een heleboel vakmensen bij. Maar die zijn maar lastig te vinden. Hoe los je dat op? En wat doe je ondertussen?
De uitdagingen van vandaag zijn misschien niet altijd lastiger dan vroeger – ik maak me geen illusies over de dilemma’s van bijvoorbeeld een directeur van een machinefabriek aan het begin van de Tweede Wereldoorlog – maar het moet allemaal wel in een veel hoger tempo. Er wordt je nauwelijks tijd gegund voor reflectie en nadenken – en dus ook niet om nieuwe vaardigheden op te doen.
De meesten van ons hebben het leidinggeven helemaal zelf in de praktijk moeten leren. Dat is nogal inefficiënt. Het snelste leer je toch als je kunt leren van de fouten van anderen en ze niet allemaal zelf hoeft te herhalen. En als je de oplossingen die zij hebben ontwikkeld ook kunt toepassen in jouw werk. Zo heb ik de afgelopen jaren zelf enorm veel geleerd van collega-ondernemers in de Entrepreneurs Roundtable. En nu we binnenkort weer een eigen Level 3 Roundtable gaan starten ben ik heel benieuwd hoe die ondernemers elkaar gaan helpen om stevige problemen even fluks te fixen.
Want als je vooral reactief werkt en alleen nog maar reageert op wat er om je heen gebeurt, gaat het niet goed. Als je zeg maar met één hand aan de giek van het surfzeil hangt, met veel moeite probeert om minimaal één voet op de plank te houden en ondertussen een richting uit gaat die je eigenlijk niet doelbewust had gekozen, is dat vragen om problemen. Maar omdat het zo bekend voelt ondertussen – en iedereen om je heen in hetzelfde schuitje zit, begint het heel normaal te lijken.
Daarom is het extra belangrijk om jezelf regelmatig vragen te stellen over de werkelijke stand van zaken in jouw werk. Gaat het goed? Wat gaat er wél goed? Wat gaat er niet goed?
Welke problemen zie je om je heen gebeuren, waar jouw ervaring anderen zou kunnen helpen om niet dezelfde fouten te maken? En voor welke problemen heb je zelf niet voldoende skills en ervaring om ze snel en effectief te tackelen?
Daarbij kun je als topsporter in leidinggeven een goede coach hard gebruiken. En dan niet één die aan de kant staat te schreeuwen wat je allemaal fout doet, maar een coach die jou de juiste vragen stelt. Die je helpt om na te denken over wat voor jou en jouw situatie op dit moment het belangrijkst is. En die je dan tips geeft om de beste en snelste oplossingen te vinden.
Wij willen graag die coach voor je zijn. Ons Extreem Productief Programma begint binnenkort weer en wij zien ernaar uit om je te mogen helpen om die tijdsproblemen voor eens en altijd op te lossen.
Want wees eerlijk: bewustwording is niet sexy.
Maar het is wel het begin van het zoeken naar goede en snelle oplossingen. Voor jezelf, voor je team, voor je hele bedrijf of organisatie.
Heel veel succes.
Leave a Reply